Loop chap one

   "ขอร้องพี่สิ"
  มือของคนแกล้งเมาลูบไปที่ด้านล่างของลิเดียและลูบไล้ไปตามความยาวของร่องนั้นจนชื้นแฉะซึ่งทำให้ผู้หญิงในชุดเกาะอกสีแดเลือดหมูระทวยลงได้ไม่ยาก แขนเรียวคว้ามั่วซั่วเพื่อหาที่ยึดเกาะจนชายหนุ่มทนไม่ไหวรวยมือของน้องสาวมาพาดที่ไหล่
"มะ..ไม่..หยุดนะ"
ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ นิ้วของมิกเกี่ยวรั้งช่วงรองรับของกางเกงในพร้อมกับสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางพลางควานไปรอบๆ เสียงหวีดร้องด้วยความเสียวซ่านดังขึ้นเรื่อยๆ
"อย่าเสียงดังนักสิคนสวย"
"ปล่อ-..อ๊ะ..อย่าเร่ง..อื้มมม.."
ลิเดียตัดสินใจกัดปากเพื่อกลั้นเสียงร้องให้ดังน้อยที่สุด ใบหน้าสวยซบลงไหล่กว้าง นิ้วที่ทำหน้าที่ปรนเปรอเด็กดื้อก็ยังทำงานต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อน มืออีกข้างเกี่ยวกับชุดเกาะอกสีสวยที่น้องใส่มาให้พ้นอกสวยจนเขาพบกับสิ่งที่ปราถนานั่นก็คือเต้างามสองข้างที่เขาอยากลิ้มลองมาตั้งนาน ไม่รอช้ามิกก้มลงไปดูดที่ยอดปทุมถันสีสวยพลางขบเม้ม ดูดดึงและกัดเบาๆที่ส่วนปลาย มือเรียวสวยสอดไปที่กลุ่มผมนุ่มของมิกที่ปรนเปรอทั้งส่วนล่างและหน้าอกของเธอ
"อ๊ะ...อ๊ะ..จะถึง..อ๊ะ..แล้ว..อื้ออ"
ร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรงทรุดลงหลังจากที่สารคัดหลั่งในร่างกายไหลเต็มนิ้วมือของคนพี่ ลิเดียหายใจหอบที่พื้น ชายหนุ่มดึงคนตรงหน้าขึ้นมาเพื่อให้พยุงตัวขึ้นแต่ร่างนั้นหมดแรงและทรุดลงอีกครั้ง
"ลุกขึ้นมาเร็ว"
"เหนื่อย.."
"อย่าสำออย ลุก!"
"ไม่ลุก"
"ไม่ลุกนักใช่มั้ย?งั้นก็ไม่ต้องลุก"
มิกหันหลังและควักสิ่งที่ตื่นตัวออกมาพร้อมกับชักรูดสองสามครั้งและหันกลับไปที่คนที่นอนหมดแรงอยู่ที่พื้นห้องน้ำ
"มันแคบ ทำใจหน่อยนะ"
หญิงสาวพยายามถอยหนีแต่เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มไปไม่น้อยมันช่างต่อต้านทำให้เคลื่อนที่ได้ช้าลงเธอพยายามเปิดประตูเพื่อออกแต่ก็โดนขวางได้ทุกครั้ง ร่างเล็กที่นั่งพิงประตูถูกลากกลับไปที่กำแพงฝั่งซ้ายก่อนที่จะถูกคนตัวโตคร่อมขา มือหนาถกกระโปรงด้วยความยากลำบากเพราะมือน้อยๆปัดป่ายไปทั่ว ชายหนุ่มนึกขึ้นได้ว่าเผลอพกเชือกป่านไว้ในกระเป๋ากางเกงตอนตกแต่งบอร์ดเขาล้วงหาจนเจอและผูกมือซนๆเอาไว้และล้วงเอาซองฟอล์ยสีเงินออกมาพร้อมกับฉีกและสวมเข้าไปในแท่งเนื้อยาว
"ไม่ต้องกลัวนะ ไม่เจ็บหรอก"
เขายิ้มร้ายและก้มลงประกบปากของคนตาปรือตรงหน้า ด้วยความเมาบวกกับแรงอารมณ์ที่สูงติดเพดานมันทำให้สาวน้อยให้ความร่วมมือได้ไม่ยาก มือหนาจับที่แท่านั้นและดันตัวเข้าหารูสวาทที่อาจจะรอคอยให้เขาไปสำรวจ
"อื๊อ...ฮื้ออ.."
สาวสวยครางเครือขึ้นเมื่อพี่ชายของเธอนำอาวุธมาสำรวจภายในตัวด้วยความเจ็บปวดและเสียวซ่านในขณะที่ปากยังคงแนบชิดและแลกของเหลวภายในอย่างไม่หยุดหย่อน แท่งนั้นเข้าไปได้ครึ่งทางก็พบกับความคับแน่นจนไม่อาจต้านทาน มิกตัดสินใจดันตัวเอาเข้าไปสุดทาง เสียงครางหวานดังขึ้นทั้งๆที่เราจูบกันอยู่ชายหนุ่มไม่รอช้าสะโพกสอบเริ่มขยับหนักแน่นใบหน้าสวยละจากริมฝีปากหนาและเชิดหน้าขึ้นด้วยความเสียวซ่าน ช่วงล่างเริ่มบุกรุกหนักมากยิ่งขึ้น แรงสวาทเริ่มมีมากขึ้น การโจมตีเริ่มร้อนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เสียงครางหวานดังขึ้นภายใต้ฝ่ามือที่ปิดเอาไว้ เขาขยับอย่างรุนแรงมากขึ้นและไม่นานสะโพกสอบก็หยุดลง
"หยุดทำไม?"
"เสียวหรอ?"
ลิเดียหน้าแดงไปถึงใบหูกับคำถามนั้น ชายหนุ่มยกยิ้มร้ายพร้อมกับดึงน้องขึ้นมาคร่อมตัวเขาในขณะที่เรายังเชื่อมต่อกันอยู่
"ออนท๊อปแล้ว..ขยับสิครับคนสวย"
ลิเดียทำตามอย่างว่าง่าย ฝ่ามือสวยวางที่ไหล่ของพี่ชายและขยับเป็นจังหวะขึ้นลงตามความยาว
"อื๊มม..ลึก..ลึกจั-..อ๊ะ..อย่าสวน"
"พี่ยังไม่เสร็จนะอย่าลืม"
ทั้งคู่โถมช่วงล่างใส่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร
"อืมม..พี่จะเสร็จแล้วครับคนสวย"
"อะ..อ๊ะ..จะเสร็จแล้ว..อะ..อ๊ะ...อ๊ะ..อย่าสวน..อะอ๊ะ..มันลึก..อ๊าา.."
ไม่นานนัก ความต้องการของเราถูกปลดปล่อยออกมาในรูปแบบของสารคัดหลั่งของความต้องการ เขายกน้องที่หอบแฮ่กลงจากตัก พลางถอดเครื่องป้องกันเพื่อทิ้งลงถังขยะและจัดแจงใส่เสื้อผ้าให้คนที่หมดแรงอยู่
"กลับห้อง เดี๋ยวไปส่ง"
หญิงสาวพยักหน้าหงึก เขาปลดกลอนให้เปิดออกแขนแกร่งช้อนตัวของน้องสาวตัวน้อยขึ้นมาและพาไปที่รถ

และยกที่สองก็เริ่มขึ้นในรถ

ไม่ขออยู่ค่ะ//วิ่งกรี๊ดลงคลอง