Cut jar mine ep.11

"จะเอาแบบนี้ใช่มั้ยจา!!"
"พี่มีคีย์การ์ดเรานะอย่าลืม"
สิ้นเสียงของมายด์ที่หน้าห้อง บานประตูห้องของจาก็ถูกเปิดออกอย่างแรงและกระแทกกระทั้นอย่างแรงเช่นกัน ร่างสูงไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไร แขนกำยำก็ช้อนร่างเล็กที่ยืนอยู่บริเวณหน้าทีวีจนลอยหวือขึ้นกลางอากาศ
"ฮึก...พี่ปล่อยจานะ!!"
กำปั้นน้อยๆของจาทุบเข้าที่อกของคนตัวโตที่อุ้มร่างเขาจนลอยหวือและตรงดิ่งไปที่ห้องนอนเจ้าตัว
  ทันทีที่มายด์วางร่างของจาลงเขาจัดการคร่อมร่างนั้นอย่างเร็วเพราะฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์ของจ๋ายก่อนหน้านี้ที่มันยังไม่หมดฤทธิ์ไปเสียทีเดียว
"พะ..พะ..พี่มายด์จะทะ-"
เสียงนั้นขาดห้วงไปเพราะริมฝีปากหนาประกบเข้ากับกลีบปากบางของคนใต้ร่างเขาแทะเล็มชิมความนุ่มลิ้นของริมฝีปากคนใต้ร่างท่ามกลางแรงดิ้นและแรงที่ทุบอย่างรุนแรง มือหนาบีบคางเพื่อบังคับให้คนใต้อาณัติอ้าปากออกเพื่อส่งลิ้นชื้นเข้าไปชิมความหวานในโพรงปากเมื่อได้ดั่งใจแล้ว ลิ้นหนาชื้นส่งเข้าไปกวาดต้อนน้ำหวานและความนุ่มละมุนของคนใต้ร่างพลางหยอกเอินลิ้นเล็กนั่นจนแทบแยกไม่ออกว่าของใครเป็นของใคร ไม่นานคนที่ดิ้นแด่วด้านล่างก็ดิ้นหลุด
"อื้อ...แฮ่ก..ปล่อยจาไป จาขอร้อง"
จาสะบัดหน้าหนีคนหื่นกามเบื้องหน้าที่ครอบครองริมฝีปากเขาก่อนหน้านี้พร้อมเอ่ยเสียงสั่น
"เราดื้อกับพี่เองนะครับจา เด็กดื้อต้องถูกลงโทษนะ"
สิ้นประโยคนั้นมายด์เข้าไปฉกชิงริมฝีปากนั้นอีกครั้ง มือหนาลูบไล้ไปทั่วผิวเนียนและมาหยุดที่ตุ่มหน้าอกใต้เสื้อของคนใต้ร่าง
"อื้อ.."
ใต้ร่างเปล่งเสียงครางในลำคอขึ้นเมื่อถูกปลุกเร้า กำปั้นน้อยทุบที่อกของคนตัวโตราวกับส่งสัญญาณว่าจะขาดอากาศหายใจ เขาละริมฝีปากเล็กนั่นออก ชายหนุ่มเบนหน้าเข้าซอกคอสวยพร้อมกับซุกไซร้และดูดดึงจนเป็นรอยจ้ำไปทั่วบริเวณท่ามกลางแรงดิ้นของเด็กดื้อใต้ร่างที่เหมือนจะไม่ยอมสักเท่าไรนัก
"พี่มายด์..ฮึก..อ๊ะ..อย่าทำอะไรจาเลยนะ"
เสียงสะอื้นเอื้อนเอ่ยขอความเห็นใจจากหมาป่าที่หื่นกระหายเบื้องหน้าในขณะที่นิ้วมือของคนบนร่างยังสะกิดยอดอกของเจ้าของเสียงนั่นได้ดีทีเดียว ใบหน้าหล่อเลื่อนลงมาหยุดที่อกแบน ลิ้นหนาเกี่ยวกระหวัดและโลมเลียพร้อมกับขบกัดยอดอกนั่น มือเล็กจิกผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ด้วยความเสียวซ่านเขาไม่รอช้ามือหนาละจากอกนั่นก่อนจะเปลื้องพันธนาการของทั้งคู่จนหมดถึงแม้เด็กน้อยอย่างจาจะดิ้นและตบเขาก็ตามที
            สวย..สวยเหลือเกิน
สายตาสุนัขจิ้งจอกจดจ้องมองร่างเปลือยเปล่าที่นอนสะอื้นไห้ไปทั่วทั้งร่างราวกับมองปฏิมากรรมชั้นดีจากจิตรกรที่สร้างสรรค์ผลงานเบื้องหน้า ภาพของยอดอกสีสวยที่เด่นชัดตัดกับผิวขาวเนียนราวน้ำนม ลำคอระหงษ์ที่ขาวและหอมจนเขาอดใจไม่ไหวที่จะสร้างรอยประทับตราไว้เพราะในใจของเขาลึกๆแล้ว
       มายด์รักจา..รักจาเหลือเกิน
มือน้อยๆเลื่อนมาปิดส่วนน่ารักนั่นและหน้าอกของตนเอง
     "คิดว่าปิดมิดก็ลองดูนะครับน้องจา"
     "มะ..มะ..ไม่เอา..ฮืออ..พี่มายด์อย่าทำ..ฮืออ"
เด็กน้อยสะอื้นตัวโยน ปากอิ่มพูดห้ามปรามคนตัวสูงที่กำลังจะครอบครองส่วนกลางลำตัวจนเขาสัมผัสกับการรูดรั้งตามแนวความยาว
     "อ๊ะ..พี่มายด์..อะฮะ..พอแล้ว..อ๊าา.."
ร่างเล็กวอนขอคนที่รังแกตนระคนเสียงครางกระเส่าด้วยแรงอารมณ์ มือหนายังคงรูดรั้งเป็นจังหวะ มายด์ส่งนิ้วเรียวเข้าโพรงปากตนเองจนชุ่มน้ำลายพลางส่งนิ้วชุ่มนั้นเข้าสู่ช่องจีบที่ปิดสนิท
     "อ๊า..เอาออกไป..ฮืออ.."
     "หื้ม เจ็บหรอครับ สองนิ้วเองนะ"
เขาคว้านภายในโพรงนั้นจนทั่วเรียกเสียงครางหวานได้ไม่ยาก
       "อ๊าา..ตะ..ตรงนั้น"
       "ตรงนี้หรอครับ"
       "ฮื่ออ..อย่าแกล้ง"
ชายหนุ่มถอนนิ้วออกและนำสิ่งที่ใหญ่กว่ามาจ่อที่ปากทางพร้อมกับดันเข้าไป
       "อะ..อ๊าา..อื้มม..ฮื่ออ.."
เสียงกระเส่าครางขึ้นเมื่อมายด์เอาตัวตนเข้าไปได้แค่ครึ่งเดียว หยาดน้ำตาค่อยๆเอ่อลงมาจากตาคู่สวยที่เขาชอบมอง มายด์โน้มหน้าจูบซับน้ำแผ่วเบาและดันตัวเข้าไปจนสุดพลางแช่เอาไว้เพื่อให้น้องปรับตัวได้
       "ดีขึ้นมั้ย?พี่ขยับนะ"
สะโพกสอบค่อยๆขยับกายเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบ เสียงครางกระเส่าเริ่มดังขึ้นตามความหนักหน่วงจากการขยับกายของคนด้านบน เขาย้ำจังหวะซ้ำๆเพื่อเรียกเสียงหวีดครางจนในที่สุดจังหวะนักของเราที่ช้าพุ่งทะยานสู่ความเร็วอย่างห้ามไม่อยู่
      "อ๊าา..อื้ออ..พี่..อ๊าาา...อื้มม"
      "ซี๊ด..ตอดดีจริงๆ"
เสียงครางหวานดังระงมไปทั่วห้องทันทีที่ชายหนุ่มกระแทกสะโพกเข้ากับช่องทางรักที้ตอดรัดจนเขาต้องซี๊ดปากยิ่งกระแทก ยิ่งตอดรัด ยิ่งสวน เสียงครางของคนใต้ร่างยิ่งหวาน

    อ่าา...รักจาจัง

ร่างสูงสวนสะโพกสอบเข้าออกเป็นจังหวะ ที่เขาทำไปนั้นเพราะฤทธิ์ยาและความรู้สึกของเขาล้วนๆ
"พี่..ขอโทษนะจา..ซี๊ด..อ่าา"
มายด์เอ่ยปากขอโทษคนใต้ร่างที่หลับตาพริ้มและส่งเสียงครางหวานไม่หยุด เพราะเขารู้ดีว่าอีกฝ่ายนั้นน่าจะคิดเหมือนกันกับเขาไม่นานเขาก็หยุดสวนสะโพกเพราะน้ำตาที่คลอวับบนเปลือกตาสีหวานของคนน้อง เขาทิ้งตัวลงไปกอดทั้งๆที่แกนกายยังเชื่อมติดกับช่องทางรักนั่นอยู่
"พี่..ฮึก..ทำแบบนี้..ทำไม"
"จา..พี่ขอโทษ"
"พี่กอดจา พี่จูบจาแล้ว พี่สัญญากับจาแล้วไม่ใช่รึไงว่าพี่จะเลิกยุ่งกับพี่จ๋าย..ฮึก"
"สิ่งที่จาเห็น..มันเป็นเพราะฤทธิ์ยา..แต่สิ่งที่พี่ตอนนี้ ขณะนี้ เป็นเพราะ-"
"ฤทธิ์ยาเหมือนกันใช่มั้ย?"
คนตัวโตส่ายหัวไปมา
"เพราะพี่...รักจาต่างหากล่ะครับ"
"...."
"พี่รักจามาตั้งแต่แรกเห็นแล้ว ตอนนั้นพี่ก็มีจ๋ายอยู่ เรารู้ใช่มั้ย?"
คนขี้งอแงพยักหน้าเชิงรับรู้
"ตอนพี่เสียใจเราอยู่ข้างๆพี่มาตลอดอยู่กับพี่จนความรู้สึกมันชัดขึ้นเรื่อยๆว่าพี่รักจา รัก..มากกว่าพี่น้องข้างห้อง รัก..มากกว่าคนที่เคยสลับโฟนกันที่สวนลุม"
"...."
มายด์ก้มจูบซับน้ำตาที่รินไหลของจาแผ่วเบาอย่างทะนุถนอมและจูบไปที่หน้าผากมนของคนที่เขารักสุดหัวใจ
"เป็นแฟนกับพี่นะครับคนดี"
ร่างเล็กอึ้งกับสิ่งที่ได้ยินพร้อมกับปล่อยโฮจนตัวสั่นเขาโอบกอดร่างเปลือยเปล่าของน้องในขณะที่แกนกายนั่นยังเชื่อมติดกันอยู่
"โอ๋ๆนะครับคนดี"
วงแขนกว้างกอดคนขี้แยไว้พร้อมกับกดหัวทุยให้จมอกของตัวเอง
"ให้คำตอบพี่ได้ยังครับคนดี"
"อื้อ..ฮึก..จาตกลงครับ"
"😊"
เขาแกล้งสวนสะโพกใส่ช่องทางรักของอีกฝ่ายจนเปล่งเสียงครางหวาน ทุกจังหวะที่มายด์สวนสะโพกเข้าออกต่อจากนี้ ทุกๆเสียงครางหวานจากปากอิ่มของจาและทุกหยาดหยดที่เขาปลดปล่อยให้ซึ่งกันและกัน มันไม่ใช่เพราะฤทธิ์ยาของจ๋ายอีกต่อไป แต่เป็นเพราะความรักของจากับมายด์ต่างหาก

ขอบคุณนะพีจ๋ายที่วางยาผม ผมใช้ทุกท่วงท่ากับคนที่ผมรักแล้ว...

คัทบั่บ..แจ่มใสมากเว่อร์555555
ไปต่อในจอยนะคะ